25 χρόνια η ζωή μου στα γήπεδα. Από μικρό παιδί. Σαν αυτών των παιδιών που βλέπω τώρα όντας προπονήτρια.

«Δεν ακούς, Γιάννη, τι σου λέω; Τρέξε μια στροφή για να μάθεις».

Να μάθει τι ακριβώς; Πως είναι να τρέχεις μια στροφή; Πως είναι να τρέχεις μόνος σου μια στροφή; Πως είναι να τρέχεις μια στροφή ως τιμωρία; Πως είναι να τρέχεις μια στροφή ως τιμωρία για να μάθεις;

Για να μάθεις τι; Να «ακούς»;

Λυπάμαι ναι. Γιατί εμείς λεγόμαστε παιδαγωγοί. Παιδαγωγοί που θα έπρεπε να μπορούμε να έχουμε υπομονή για να εκπαιδεύσουμε. Να δείξουμε εμείς οι ίδιοι παιδεία στα παιδιά, μα πρώτα απ’ όλα στους ίδιους μας τους εαυτούς

Αναρωτηθήκαμε ποτέ αν έμαθε τελικά ο Γιάννης; Αν ναι τι ήταν αυτό που έμαθε μετά από μια στροφή για τιμωρία;
Τον ρωτήσαμε κάτι; «Σκέφτηκες το λάθος σου ενώ έτρεχες, Γιάννη;» Ή μήπως σκεφτόταν όλη την ώρα «Τι έκανα λάθος και με τιμώρησε;»

Εγώ που έδωσα αυτήν την εντολή δε γνωρίζω την απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα. Θα πάω σπίτι μου και αύριο πάλι στη δουλειά μου. Διότι μου έμαθαν μέχρι εκεί. Να δουλεύω για να βγάζω τα προς το ζειν. Αυτός ήταν ο πρωταρχικός μου στόχος. Να επιβιώσω.
Οι άλλοι; Που κρέμονται από τα χείλη μου και λέγονται παιδιά; Τι απέγιναν;

Μεγάλωσαν και πήγαν στον επόμενο, θεωρώντας ότι αυτό είναι το καλό. Αυτό είναι το σωστό για ένα παιδί. Η τιμωρία για να μάθει. Να μάθει κάτι που δεν ξέρει και το ίδιο τι.

Και μεγάλωσε και έκανε οικογένεια και πάλι το ίδιο. Από γενιά σε γενιά. Κανείς δεν έκοψε την αλυσίδα.

Γιατί είναι δύσκολο να συζητήσεις στο παιδί. Μα για να συζητήσεις πρέπει να ξέρεις να του πεις κάτι. Ξέρεις τι; Αν ήξερες θα το έκανες διότι έχουμε από τη φύση μας την τάση όταν ξέρουμε κάτι να το δείχνουμε στους άλλους και να υπερηφανευόμαστε γι’ αυτό.

Μάθε εσύ, δίδαξε και κράτα το για σένα. Να είσαι σίγουρος ότι το θετικό αντίκτυπο αυτού θα το ζήσεις και εσύ.
Αυτό είναι η κοινωνία.

«Γιάννη την επόμενη φορά που θα είσαι ανυπάκουος, έλα μαζί μου να συζητήσεις. Θα σε ακούσω και θα μάθεις κι εσύ να κανείς το ίδιο. Αν σε πειράξει κάποιος, εγώ είμαι εδώ για σένα. Θα σε προστατεύσω γιατί αυτός είναι ο ρόλος μου. Και ξέρεις κάτι; Γιάννη σ’ ευχαριστώ γι’ αυτό. Μου δίνεις ρόλο στη ζωή γιατί δεν είχα».