News - Ελευθερία Ζαπαντιώτη

Σε μια συνέντευξη με την Ουρανία Καργούδη, μια δυνατή μου ασκούμενη

Πες μας δυο λόγια για σένα:

Είμαι 69 χρονών, συνταξιούχος αλλά ακόμη ενεργή, γραφιάς -δημοσιογράφος. Αγαπώ την κίνηση γενικά και τη γυμναστική ειδικότερα αλλά ποτέ δεν έκανα συστηματικά. Και για λόγους υπερ-απασχόλησης αλλά και γιατί δυσανασχετώ στα προγράμματα. Στο βάθος όπως καταλαβαίνω τώρα γιατί δε γνώριζα την αξία της άσκησης.
Κάποια στιγμή είχα ένα διπλό ατύχημα, πριν περίπου 6 χρόνια, διπλό σπάσιμο στο αριστερό πόδι οπότε έχασα περί τους 2,5 πόντους με αποτέλεσμα να χαθεί όλη η ισορροπία του σώματος αλλά και να αποκτήσω πόνους σταθερούς. Μου χρειάστηκε χρόνος να αποδεχτώ την αναπηρία και να την ονοματίσω γιατί περί αυτού πρόκειται. Οταν αυτό συνέβη και είναι επώδυνο και ψυχολογικά, είπα χρειάζομαι βοήθεια.

Πως ξεκίνησες να γυμνάζεσαι;

Μια ” αγία” κοπελιά που μούκανε μασάζ για τους πόνους με συμβούλευσε πως χρειάζομαι ενδυνάμωση και μου έδωσε το τηλέφωνο της Ελευθερίας Ζαπαντιώτη. Αυτή ήταν δεύτερη “αγία” στη ζωή μου. Αρχίσαμε από πέρυσι αλλά για 2 μήνες περίπου, φέτος μετά το καλοκαίρι πιο συστηματικά. Δεν θα το άλλαζα με τίποτα γιατί μου άλλαξε τη ζωή.

Τι ρόλο παίζει η άσκηση στη ζωή σου;

Είναι το φάρμακό μου. Για την αναπηρία μου. Αλλά και για μιά γενικότερη αίσθηση ευεξίας κι ακόμη πιο πολύ για μια γενικότερη αίσθηση του σώματός μου. Κάθε φορά που τελειώνουμε το “μάθημα” και αισθάνομαι ελαφρύτερη είναι πραγματικά απόλαυση, δύναμη.

Επηρεάζει ο τραυματισμός την άσκηση σου;

Κατά βάση είμαι πολυτραυματίας. Γιατί έχω πρόβλημα και στα γόνατα από παλιά εγχείρηση. Και μιά κοίλη στη μέση λόγω του σπασίματος. Στην αρχή είχα φόβο για κάποιο ατύχημα από τη γυμναστική αλλά η “αγία” Ελευθερία με βοήθησε να το ξεπεράσω. Κατάλαβα πως με λίγη προσοχή τίποτα δεν απαγορεύεται εξάλλου τα οφέλη είναι τόσο φανερά.

Τι μήνυμα θες να περάσεις σε όσους περνάνε κάτι αντίστοιχο;

Θέληση και σωστό δάσκαλο. Νομίζω ότι αυτή είναι η συνταγή. Μετά όλα έρχονται μόνα τους. Εξάλλου πολύ σύντομα έρχεται η βελτίωση, έχεις ορατά αποτελέσματα που αυξάνονται και σου αλλάζουν τη ζωή και τη διάθεση προς το καλύτερο. Με δυό λόγια έχεις καλύτερη ζωή παρά την αναπηρία. Το μήνυμα μου με δυο λόγια είναι μην το βάζετε κάτω κι ακόμη προς όλους…γυμναστική, γυμναστική, γυμναστική.

Κατερίνα ποτέ ξεκίνησες να γυμνάζεσαι, με ποια αφορμή και τι είδους προπόνηση έκανες;

Πάντα είχα την άσκηση στη ζωή μου από τότε που τελείωσα το σχολείο, ακόμα και στην διάρκεια της εγκυμοσύνης δε σταμάτησα να γυμνάζομαι. Πήγαινα γυμναστήριο, έκανα ενδυνάμωση και έφτασα και μέχρι και στο kick boxing. Δεν μπορούσα να φανταστώ την ζωή μου χωρίς κίνηση.

Γνωρίζω ότι έχεις περάσει μια περιπέτεια με την υγεία σου και θα ήθελα να σταθούμε σε αυτό. Τι σου έχει πει ο γιατρός σου σε σχέση με την άσκηση; Μπορείς να κάνεις; Κανονικά και από όλα τα είδη άσκησης;

Πριν 13 χρόνια διαγνώστηκα με καρκίνο του μαστού. Οι θεραπείες ήταν πολύ δυνατές και το σώμα εξαιρετικά αδύναμο. Ανάμεσα στις χημειοθεραπείες το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν λίγο περπάτημα. Ο γιατρός μου ήταν πολύ θετικός να ξεκινήσω την άσκηση καθώς αυτό με βοηθούσε συναισθηματικά. Όπως ξέρεις η καλή ψυχολογική κατάσταση του ασθενή συμβάλλει στην πορεία της νόσου. Όταν, λοιπόν, ολοκλήρωσα και τις ακτινοβολίες μπήκα στο γυμναστήριο ξανά. Θυμάμαι πως έκλαιγα απ’ την συγκίνηση που η ζωή μου είχε δώσει άλλη μια ευκαιρία. Έδωσα υπόσχεση ότι θα γυμνάζομαι όσο το σώμα μου το επιτρέπει κι όπως το επιτρέπει. Μέχρι να γίνω γριούλα! Στον χρόνο μετά την ολοκλήρωση των θεραπειών έτρεξα τα πρώτα 5 χιλιόμετρα για το Greece race for the cure που οργανώνει ο Πανελλήνιος σύλλογος γυναικών με καρκίνο του μαστού Άλμα Ζωής κάθε χρόνο με σκοπό την ενημέρωση κ την ευαισθητοποίηση του κοινού για τον καρκίνο του μαστού. Μετά δεν σταμάτησα…τα 5 χιλιόμετρα έγιναν 10, τα 10 χλμ έφεραν τα 21χλμ μέχρι που κατάφερα να τρέξω τέσσερις αυθεντικούς μαραθώνιους της Αθήνας.

Πολλά μπράβο! Πολύ συγκινητικά όλα αυτά. Εσύ πως νιώθεις τώρα μετά από τη «νίκη» σου; Ποιο είναι το πιο δυνατό συναίσθημα που έχεις σε σχέση με την άσκηση;

Δεν ξέρω αν μπορώ να μιλήσω για νίκη. Ο καρκίνος μας αφήνει τον φόβο και είναι κανονικό να φοβάται ο άνθρωπος. Δεν με καθήλωσε ο φόβος όμως, τον έχω εδώ δίπλα μου. Ωστόσο το να καταφέρω να μπω στο Παναθηναϊκό στάδιο μετά από 42 χλμ ήταν μια υπέρβαση για μένα. Κανένας δεν πίστευε ότι θα το κατάφερνα, ούτε εγώ καλά καλά δεν το είχα πιστέψει. Ήταν ίσως η πιο δυνατή στιγμή της ζωής μου. Όταν μπήκαμε στην Ηρώδου Αττικού δεν έβλεπα τίποτα απ’ τα δάκρυα, άκουγα μόνο την ανάσα μου κ τον σύντροφό μου να φωνάζει το όνομά μου.

Πόσο όμορφες στιγμές! Εύχομαι κάθε στιγμή στη ζωή σου να σου δίνει μόνο τέτοια δυνατά θετικά συναισθήματα. Κατερίνα, τι θα συμβούλευες κάποιον που περνάει κάτι αντίστοιχο; Υπάρχει κάτι άλλο που θες να αναφέρεις;

Χρειάζεται να ακούσει τις συμβουλές του γιατρού του καθώς κάθε περίπτωση είναι ιδιαίτερη. Όταν πάρει το πράσινο φως απ’ τον γιατρό ν ακούει το σώμα του, τις ανάγκες του, σωματικές αλλά κ ψυχικές. Εγώ έχω ένα motto “όταν η ζωή σου δίνει μια δεύτερη ευκαιρία είναι ύβρις να μην την παίρνεις και να είσαι ευγνώμων για αυτή καθώς τίποτα δεν είναι δεδομένο”.

H Ελευθερία Ζαπαντιώτη με την Survivor Κατερίνα Χοντζόγλου

Γι’ αυτό, λοιπόν, να ζούμε την κάθε στιγμή. Να είμαστε δυνατοί και να έχουμε θέληση να προχωρήσουμε, θέληση να ζήσουμε. Η όρεξη για ζωή μπορεί να αλλάξει πολλά. Γνωρίζοντας την Κατερίνα, έχω να πω ότι είναι μια γυναίκα δυναμική, με ατελείωτη όρεξη για ζωή, με ατελείωτη όρεξη για ‘δημιουργία’. ‘Δημιουργία’ σώματος, ψυχής και καλύτερης ζωής.
Ό,τι και να μας συμβεί, βρίσκουμε τον καλύτερο ειδικό, ρωτάμε και παίρνουμε τη σωστή για μας απόφαση.

Σ’ ευχαριστώ πολύ Κατερίνα!

Ένα παιδί πρέπει να περνάει καλά στην προπόνηση και να θέλει να ξαναπάει

 

Ο Σεπτέμβριος είναι, παραδοσιακά, ο μήνας που σχεδιάζουμε το πρόγραμμα της νέας σεζόν. Κι αυτό, για τους γονείς, μεταφράζεται και στην οργάνωση εξωσχολικών δραστηριοτήτων για το παιδί μας.

 

Ποιες είναι οι ερωτήσεις που πρέπει να κάνουμε στον υποψήφιο προπονητή του παιδιού μας, οποιοδήποτε άθλημα κι αν επιλέξουμε;

Στις πρώτες μας συναντήσεις με τον προπονητή του παιδιού ποια σημάδια στη συμπεριφορά του δείχνουν ότι ενδεχομένως είναι ακατάλληλος για το ρόλο του;

Από την εμπειρία σου, τουλάχιστον από άποψη εκπαιδευτών έχουν βελτιωθεί τα πράγματα στο χώρο του παιδικού αθλητισμού; Υπάρχει, για παράδειγμα, καλύτερη αξιολόγηση και έλεγχός τους; Ποια παραμένουν τα μεγαλύτερα προβλήματα;

Διαβάστε το άρθρο στο marie claire

Το 1911 οι αδελφοί FILA δημιούργησαν στην Biella της Ιταλίας το μικρό οικογενειακό εργαστήριό τους για την παραγωγή φίνων υφασμάτων. Κανείς δεν φανταζόταν τότε ότι παιζόταν η πρώτη πράξη για την ανάπτυξη ενός brand, που μερικές δεκαετίες αργότερα θα άλλαζε για πάντα τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε το athletic sportswear και footwear.

Η FILA, φέτος, εγκαινιάζει μια συναρπαστική νέα ψηφιακή καμπάνια για να σηματοδοτήσει την 50ή επέτειο από το ντεμπούτο της μάρκας στον κόσμο του αθλητισμού. Αναδεικνύει το πάθος, την κομψότητα και την ιταλική κληρονομιά που έχει οδηγήσει τη FILA τον τελευταίο μισό αιώνα.

Aπό σήμερα και η Ελευθερία Ζαπαντιώτη θα φοράει FILA. Μια νέα συνεργασία ξεκινάει με αυτό το δυνατό αθλητικό brand.

 

Ιωάννης Καλέμος: Νικητής του #stepschallenge2023. 241.825 βήματα σε μία εβδομάδα.

1. Καταρχήν, Γιάννη, θέλω να μας πεις αν γυμνάζεσαι γενικά.

Η αλήθεια είναι ότι από μικρός ήμουν πολύ δραστήριος. Πάντα είχα μια ενασχόληση με ένα άθλημα, σε πολύ ερασιτεχνικό επίπεδο όμως, χωρίς ποτέ να είμαι μέλος ενός αθλητικού σωματίου. Ποδόσφαιρο , μπάσκετ σε μικρή ηλικία, τρέξιμο, τένις, ποδήλατο και γενικότερα ενδυνάμωση σε μεγαλύτερη.

2. Πως αποφάσισες να λάβεις μέρος στο #stepschallenge2023 ;

Παρευρισκόμενος στην κοπή της πίτας του Αθλητικού Σωματείου Αγίας Παρασκευής , προς το τέλος της εκδήλωσης πήρε τον λόγο μια κοπέλα η οποία μίλησε για μια προσωπική περιπέτεια στην παιδική-εφηβική της ηλικία. Την παρακολούθησα προσεκτικά και με έναν μαγικό τρόπο τα λόγια της με άγγιξαν. Δεν ξέρω αν το κατάλαβες αλλά αυτή η κοπέλα ήσουν εσύ. Εκεί λοιπόν άκουσα για το stepschallenge2023 και αποφάσισα αμέσως ότι θα λάβω μέρος, πολύ περισσότερο δε αφού ήταν για έναν τόσο καλό σκοπό. Σίγουρα γίνονται διάφορα δρώμενα καθημερινά, αλλά όσον αφορά στο συγκεκριμένο, έτυχε να βρεθώ στο κατάλληλο μέρος την κατάλληλη στιγμή και να μάθω για αυτό.

3. Πως κάλυψες τόσα βήματα μέσα στη μέρα σου;

Όπως είπα είμαι αρκετά δραστήριος. Έχοντας όμως κατά νου το challenge αυτό, τροποποίησα λίγο τις καθημερινές μου συνήθειες για να αυξήσω ακόμα περισσότερο τα καθημερινά μου βήματα. Λίγο μεγαλύτερες αποστάσεις τρεξίματος , λίγο μεγαλύτερες βόλτες με τον σκύλο μου, διευθέτηση των καθημερινών κοντινών μικρό-υποχρεώσεων με τα πόδια αντί του αυτοκινήτου και κάπως έτσι καλύφθηκε ο συγκεκριμένος αριθμός βημάτων.

4. Τι σκεφτόσουν όλη αυτή τη βδομαδα;

Δεν μπορώ να πω ότι σκεφτόμουν κάτι συγκεκριμένο. Το να μπορείς όμως, με έναν τόσο απλό τρόπο, να προσφέρεις έστω και λίγο σε έναν τόσο σημαντικό σκοπό, τουλάχιστον εμένα με ιντρίγκαρε και με έκανε να προσπαθήσω για το καλύτερο.

5. Θα το ξανά έκανες ;

Το ρωτάς;

6. Έχεις κερδίσει μια εργομέτρηση από το my athlete. Έχεις ξανακάνει; Γνωρίζεις τι περιλαμβάνει αυτη η μέτρηση;

Δεν έχω κάνει ποτέ. Όπως σου είπα και νωρίτερα δεν έχω ασχοληθεί σοβαρά με κάποιο άθλημα, οπότε μέχρι και σήμερα δεν είχα μπει σε αυτήν τη διαδικασία. Για να είμαι ειλικρινής δε γνωρίζω και πολλά … αλλά μάλλον ήρθε η ώρα να μάθω.

Γιάννη, σ’ ευχαριστώ πολύ για τη συμμετοχή σου! Μπράβο σου που θέλησες να βοηθήσεις με αυτόν τον τρόπο! Φυσικά και χαίρομαι που ανανεώνουμε το ραντεβού μας για το επόμενο.

Μετά την εργομέτρηση, θα θέσεις μεγαλύτερους στόχους και το ατομικό ρεκόρ βημάτων σε περιμένει.